याचक

दरवाज्यावर उभा मी
हात पसरुनि
पडले माझ्या पदरी
माझेच दान
अपेक्षा केली कधी नव्हे ते
पण,
कधीतरी केलेल्या अपेक्षेचे
काय होणार?
फ़क्त अपेक्षाभंग...???
कित्येक वर्षे गेली
आणि ज्या कुशीत
निश्चिंत मनाने
गाढ झोपत होतो
ती कूस
हक्काची कधी नव्हतीच...!
या जाणीवेला काय म्हणावे?
जीवनात मरण ... की मरणात जीवन?
माहीत नाही ... पण
मी मात्र कायमच राहिलो आहे
जीवनात माझ्या
...फ़क्त आणि फ़क्त
एक याचक ....

प्रेमात कोणी पडत नाही

प्रेमात कोणी पडत नाही
...ते आपोआप होते
कधी होते ते कळत पण नाही
आणि कळते तेव्हा काही सुचत नाही
~सागर

-- माझ्या काही चारोळ्या --

आठवणींच्या गर्तेत बुडणे
हे प्रेमवीरांचे स्वप्न असते
तुझ्या नेत्रकटाक्षांनी घायाळ होणे
हेच आमच्या नशीबी असते -१-

दोन मनांचे मिलन होणे
हे घर उभारणे असते
एकमेकांना सावरत जगणे
हे घर टिकवणे असते -२-

एके काळी ती मनात होती
आणि जग नव्हते
आता जग आहे
आणि ती मनात नाहिये... -३-


कोळ्याचे विखुरलेले धागे विणणे
जसे अविश्रांत चालू असते
आमचे तुटलेले धागे गोळा करणे
तसे अविरत चालू असते - ४ -

तू माझी होणं
वाटलं तितकं सोपं नव्हतं
तुला नजरेत भरणं
एवढंच माझ्या हातात उरलं होतं - ५ -

सापानं अंडी गिळल्यावर
पक्ष्यानं आक्रोश करणंच बाकी उरतं
तू दुसर्‍याची झाल्यावर
आसवं टिपणंच माझ्या हाती उरतं ... - ६ -

नियती दाराशी आल्यावर मी म्हणालो
छे छे , हा माझा वृथा भ्रम आहे
नियतीही चकीत झाली नि म्हणाली
हा तर स्वप्नांच्या मागे धावणारा मनुष्य आहे - ७ -

राखेतून उठून भरारी मारणं
हे जसं फिनिक्स पक्ष्याचं वैशिष्ट्य आहे
तसं मला जिवंतपणी मरण देणं
प्रिये! हे तुझं वैशिष्ट्य आहे... - ८ -

पूर्वेची तांबडफुटी पाहताना
भान हरपायला होतं
तसं प्रिये तुला पाहताना
मला जग विसरायला होतं - ९ -
- सागर

येथे कर माझे जुळती

त्या लहानग्या हाताचा स्पर्श
जाणवत नव्हता जणू तिला
सर्व लक्ष लागले होते तिचे
दरवाज्याकडे
का बरे असे व्हावे?
या दरवाज्यातून आत येणारा
मनसोक्त लुटणार होता तिला
आणि विझवणार होता
डोंब वासनेचा...
हे सगळं
ती सहन करणार होती
त्याने दिलेल्या पैशासाठी
तिला हवा होता
पैसा... फक्त पैसा
त्याच नराधमांनी
जन्मास घातलेल्या
त्या लहानग्या जीवासाठी
त्या लहानग्याचे भविष्य
घडविण्यासाठी....

- सागर