मृत्यू... सर्वांच्या मनांत थैमान घालणारा कुठे शांत तर कुठे रौद्र रुप धारण करणारा तरीही... प्रत्येकाला अमरत्वाचे विष पाजणारा कधी नकळत उचलून नेणारा तर कधी हिंस्त्र वेदना देणारा मलाही... तो हवाय एका अज्ञात विश्वात नेणारा... थंड नि बोचर्या स्पर्शाने कापवणारा तसाच जाळणार्या उष्म्याने हादरवणारा हिंस्त्र श्वापदाच्या तोंडाने लचके तोडणारा एकमेवाद्वितिय तो... मृत्यू...!!! - सागर
कधी नव्हे ते व्यथित आज झालो तुझ्या एका अनपेक्षित आघातानं दुसर्यांचे सर्व सहन करत आलो कोसळलो मात्र आजच्या घावानं विरंगुळ्याच्या क्षणांत गुरफटलो जरा शिक्षा अशा चुकीसाठी की जी झालीच नाही? मूर्खपणाच सगळा झाला खरा पण का मला समजावता आला नाही? प्रेमात भीती नसावी कधीही पण आज मी भ्यालो आहे आक्रंदत आहे मन तरीही मी मात्र नि:शब्द झालो आहे -सागर