*** गॉड पार्टिकल्स ***

माझी नवी कविता :

*** गॉड पार्टिकल्स ***

प्रेमाचा अधिकार

प्रेमाचा अधिकार
कधी काळी होता
तेव्हा चूक केली
आणि फक्त पश्चातापच उरला
कर्तव्याचा संसार सुरु झाला पण,
विस्मरण झाले की
आता प्रेमाचा अधिकार
उरला नाही आपल्यापाशी
जपावे घरकुल
सांभाळावा संसार
तेच विश्व झाले माझे...
थोडेसे स्थिरावलो संसारात अन्
परत एकदा,
हृदयातील प्रेमाला एक कोवळा
अंकुर फुटला
नकळतच
तसेही प्रेम कोणी ठरवून करत नाही
पण हळू हळू
त्या प्रेमांकुराचे रोपटे झाले
अन्
एकदम भानावर आलो
हे काय करत आहोत आपण?
स्वतःलाच प्रश्न विचारला
हृदय नको म्हणत होते
पण मन घट्ट करणे आवश्यक होते
उखडले ते रोपटे
आणि भिरकावून दिले जनसागरात
आता ते रोपटे शिव्याशाप देत आहे
देणारच
का देऊ नये?
मोठ्या वृक्षाचे स्वप्न अस्तित्त्वात येण्याअगोदरच
एका प्रेमळ रोपट्याचा अंत झाला होता
उद्या दुसरी जमीन मिळेलही
त्या रोपट्याला
पण प्रेमाचा तो ओलावा?
तो कुठे मिळणार?
पाणी कुठेही मिळेल त्या रोपट्याला
पण त्या पाण्यातून मिळणारे प्रेम मात्र आटले
नव्हे आटवावे लागले
दुसरा पर्याय नव्हता
खरेच नव्हता....
काय करु मी तरी?
एकाच वेळी दोन स्वप्नांत कसा जगू?
कोणतेतरी एक स्वप्न खरे होणार ना?
दोन्ही स्वप्ने खरी होऊ शकतात का?
आजतरी मला हृदयावर दगड ठेवणे भाग आहे
परत एकदा प्रेमाचा अंकुर जन्म घेऊ नये
ही काळजी घेणे भाग आहे
नाहीतर एका घरकुलाच्या वृक्षाची
आहुती पडेल
स्वतःशीच बजावले
कर्तव्यापोटी मनाला समजावणे
हेच आता हाती उरले....
~सागर

हफ्ता (कविता)

सद्य परिस्थिती वर आधारित केलेला हा एक प्रयत्न.

लग्न झाले सगळे सेव्हींग संपले

फिरण्याकरता बाईकसाठी कर्ज घेतले

फ्लॅट बुक केला त्यासाठी कर्ज घेतले

पर्याय नसल्याने फर्निचरसाठी कर्ज घेतले

पगारातले पैसे एक तारखेलाच संपू लागले

उधारीचे जीवन महाग पडायला लागले

हफ्यांवर हफ्ते पगारातून कापले जाऊ लागले

कर्जफेड करताना हफ्त्यांचे गणित फिस्कटू लागले

वैतागाने सर्व बाजूंनी हृदयावर ताण पडू लागले

मोबाईल, लाईट, केबल, दूध, पेपर सर्वांची बिले

इन्कम टॅक्स, प्रॉपर्टी टॅक्स, वॉटर टॅक्सची बिले

हफ्त्यांमागून हफ्ते सारे खिशाला चटके देऊ लागले

शेवटी वाटू लागले आधीचे आयुष्य होते चांगले

त्यावे़ळी मनाचे समाधान तरी होते आपले

चार वर्षांत वैतागलो तरी सर्व होते चालले

अन् एक छोटे बाळ घरात आमच्या अवतरले

हॉटेलिंग, हिंडणे फिरणे, पिक्चर, सारे सारे थांबले

हफ्त्यांचे गणित जुळवण्यासाठी सुखाला चिमटे घेतले

त्या चिमुकल्याचे भविष्य घडवण्यासाठी सारे केले

तरी सुद्धा हफ्त्यांचे गणित जुळवणे नाही चुकले

एक चारोळी

आकाशातले तारे निखळताना,

मला मजा वाटत होती...
पण आभाळही फाटू शकते,
याची मात्र कल्पना नव्हती ...