विसाव्याचे ते क्षण,
आले तसे गुपचूप निघून गेले
जगण्यातले ते कण
मिळाले तसे लगेच सांडून गेले !
मनात वाढलेले ते तण,
कोपऱ्यात होते ते मापून गेले
बघता बघता रंगले रण
मनावर ओरखडे देऊन गेले
कातर झालेले ते अवचित क्षण
रोमांच अनुभवण्या आधी सुटून गेले
घाईने वेचलेले एक दोन कण
आसवे ओघळल्या लाटेत वाहून गेले ...
- सागर
#मराठी #मराठीकविता #मराठीसाहित्य
#असेच_सुचले_असेच_खरडले #सागर
No comments:
Post a Comment