-- माझ्या काही चारोळ्या --

आठवणींच्या गर्तेत बुडणे
हे प्रेमवीरांचे स्वप्न असते
तुझ्या नेत्रकटाक्षांनी घायाळ होणे
हेच आमच्या नशीबी असते -१-

दोन मनांचे मिलन होणे
हे घर उभारणे असते
एकमेकांना सावरत जगणे
हे घर टिकवणे असते -२-

एके काळी ती मनात होती
आणि जग नव्हते
आता जग आहे
आणि ती मनात नाहिये... -३-


कोळ्याचे विखुरलेले धागे विणणे
जसे अविश्रांत चालू असते
आमचे तुटलेले धागे गोळा करणे
तसे अविरत चालू असते - ४ -

तू माझी होणं
वाटलं तितकं सोपं नव्हतं
तुला नजरेत भरणं
एवढंच माझ्या हातात उरलं होतं - ५ -

सापानं अंडी गिळल्यावर
पक्ष्यानं आक्रोश करणंच बाकी उरतं
तू दुसर्‍याची झाल्यावर
आसवं टिपणंच माझ्या हाती उरतं ... - ६ -

नियती दाराशी आल्यावर मी म्हणालो
छे छे , हा माझा वृथा भ्रम आहे
नियतीही चकीत झाली नि म्हणाली
हा तर स्वप्नांच्या मागे धावणारा मनुष्य आहे - ७ -

राखेतून उठून भरारी मारणं
हे जसं फिनिक्स पक्ष्याचं वैशिष्ट्य आहे
तसं मला जिवंतपणी मरण देणं
प्रिये! हे तुझं वैशिष्ट्य आहे... - ८ -

पूर्वेची तांबडफुटी पाहताना
भान हरपायला होतं
तसं प्रिये तुला पाहताना
मला जग विसरायला होतं - ९ -
- सागर

येथे कर माझे जुळती

त्या लहानग्या हाताचा स्पर्श
जाणवत नव्हता जणू तिला
सर्व लक्ष लागले होते तिचे
दरवाज्याकडे
का बरे असे व्हावे?
या दरवाज्यातून आत येणारा
मनसोक्त लुटणार होता तिला
आणि विझवणार होता
डोंब वासनेचा...
हे सगळं
ती सहन करणार होती
त्याने दिलेल्या पैशासाठी
तिला हवा होता
पैसा... फक्त पैसा
त्याच नराधमांनी
जन्मास घातलेल्या
त्या लहानग्या जीवासाठी
त्या लहानग्याचे भविष्य
घडविण्यासाठी....

- सागर